Belki de konuşması en zor şey budur. Kendimizi nasıl değerlendiririz? Dürüst olmak gerekirse, ya da özgeçmişte olduğu gibi sadece iyi niteliklerimizi vurgulamak mı? Burada, makinenin önünde tek başıma oturuyor olmama rağmen, avuçlarım şimdiden terliyor.

Dış dünyadan biraz etkilenen sonsuz bir hayalperest olduğumu hissediyorum. Bu yüzden sık sık kendimi kendi iç dünyama kapatıyorum. Kalabalıktan hoşlanmıyorum, beni sadece endişelendiriyorlar, ayrıca zorunlu konuşmalar. Ben içe dönük biriyim, mesele bu.

Kedimize aşığım, o sadece bir mucize! Bize sabır, sevgi ve hala mutlu olmak için ilk sırayı nasıl bırakacağımız hakkında çok şey öğretiyor. Daha basit: Artık kendim için en önemli şey değilim.

Kocam, biraz gürültücü olmasına rağmen dünyanın en iyi insanıdır (şu anda elektrikli süpürgeyi süpürüyor, bu yüzden kendi düşüncelerimi duyamıyorum). Buraya bir emoji eklerdim ama buna da alışıyorum çünkü onlarsız kendimi yavaş yavaş ifade edemiyorum.

Sonbahar, Cadılar Bayramı ve Noel'in büyük bir hayranıyım. Ama o kadar ki, sonbahar esintisinin ilk kokusunu hissettiğimde kelimenin tam anlamıyla çıldırıyorum…

Kitapları severim (okumayı da)! Birçoğu var ve onları nereye koyacakları konusunda sürekli bir soruna neden oluyor. Çünkü dairemiz oldukça küçük ama bahçemiz ve terasımız var o yüzden vazgeçmiyoruz. Ayrıca kira oldukça iyi ve ana kiracımızı çok seviyoruz. Şimdiye kadar ondan sadece bir daire kiraladık.

Ah evet! Avusturya'da yaşıyoruz, Salzburg'a 20 km. Burada evimizi bulmuş gibi hissediyoruz. Her şey çok daha sakin. Kırlar, büyük dağlar, birçok büyük göl çok güzel. Masallardaki gibi!